Met dank aan Elisabeth Gilbert die getuigt hoe ze de moed telkens vindt om haar inspiratie niet als plaaggeesten weg te slaan, maar er met de nodige portie moed telkens weer serieus voor gaat, al doet ze het in feite 'voor de leute'. Ik lees in haar boek 'Big Magic' een pleidooi voor creatief leven: 'Pure creativiteit is geen noodzaak, maar iets veel groters: het is een geschenk... Onze creativiteit is een fantastisch, onverwacht extraatje uit het universum. Het is alsof al onze goden en engelen zijn samengekomen en tegen elkaar gezegd hebben:" Het valt niet mee daar beneden, als mens. Dat weten we. Hier, neem wat lekkers. Met andere woorden: ik vind het absoluut niet ontmoedigend dat ik weet dan mijn levenswerk aantoonbaar nutteloos is. Het zorgt er alleen maar voor dat ik wil spelen.' En de liefde, onderschat de liefde niet. Met de complimenten van Leo, mijn kater.
RSS-feed